Cattleya, oil on canvas, 36 x 48
"Salamat"
ni
Gene de Loyola
Salamat sa mga artistang Pilipino na nagbibigay inspirasyon sa gitna ng matinding krisis pangkabuhayan. Salamat sa walang humpay na pagkilos ng mga manggagawa at magsasaka upang lumikha ng ating mga pangangailangan
Salamat sa mamamayang Pilipino na mahabang panahong nakikibaka, nagsasakripisyo at nakikihamok sa buhay , upang makamit ang isang maunlad, marangal at tunay na malayang bayang Pilipinas.
Salamat sa susi ng malayang kaisipang mulat sa wastong edukasyon upang maging malusog, malakas at responsableng mamamayan na siyang nagiging pundasyon ng isang umuunlad na lipunan tungo sa mapayapang daigdig.
Salamat sa tunay na maka Diyos, makatao at makabayang mamamayan na tuloy-tuloy na sumasaliksik sa ating kasaysayan upang tuklasin ang mahahalagang karanasan at kayamanan ng ating lahi na dagdag sangkap upang humulma sa muog na magsisilbing pundasyon para sa Pambansang Edukasyon ng Politika, Kultura at Ekonomiya.
Salamat sa pagpapalitan ng siyentipikong ideya at sining ng mamamayan na lumikha ng pambansang pagkakaisa at kaunlaran.
Salamat sa salawikain ng Katagalugan atas pag-alala para sa ating kasaysayan ito'y batayang sangkap sa paghahanap ng wastong solusyon ng mga sakit ng ating lipunan.
"Ang hindi marunong lumingon sa pinanggalingan ay hindi makararating sa kanyang paroroonan."
At higit sa lahat maraming salamat sa makapangyarihang may-likha ang Diyos ng katotohanang sumasaklaw sa lahat ng bagay.
Mula kay Kakang-Gata
Noong itayo ang Cultural Center of the Philippines sa pagsusumikap ng dating Unang Ginang Imelda Marcos, maraming mapang-uyam na pagbatikos ang nalathala sa mga pahayagan at magasin. Dapat raw bang unahin ang luho sa kabila ng matinding paghihikahos ng mga Pilipino? Hindi sumagi sa isip ng mga kritiko ni Gng. Marcos na ang tao ay nabuhuay hindi sa kanin lamang. Hindi sumagi sa kanilang makitid na kaisipan na kailangan ding pakainin ang kaluluwa, sa pamamagitan ng sining na naglalarawan ng kalikasan at ng buhay ng tao sa lipunan.
Kadalasan, hindi na makuhang tumingala sa langit at magtamasa ng kaunting ligaya sa pagtingin sa magaganda at makislap ng bituin at sinag ng buwan, na dahil sa karukhaan ay walang panahon upang magpahinga sa paghahanap-buhay. Ni hindi na nila mapansin ang ganda ng kalikasan sapagka't natabunan na ng dumi ang kalikasan, lalo na sa pook ng mga squatter. Salamat sa mga artista ng sining, at kahit papaano'y nakapagbibigay ng aliw sa pamamagitan ng kanta, tula, pagpinta, at paglilok. Ito ang ibig ipahayag ni Gng. Marcos, nguni't naging bingi at nagmistulang bulag ang kanyang mga kritiko, marahil ay dahil sa inggit o sa kitid ng kanilang pag-iisip
Ngayon, halos 40 taon ang nakalipas mula nang itayo ang Cultural Center of the Philippines, hindi na nadagdagan ang inumpisahan ni Gng. Marcos. Napakalaking kabalintunaan na ang unang
"artistang" bumisita sa Malacaņan ng dating pangulong Corazon Aquino ay si Rene Recuestas, at dahil lamang sa kahilingan ng kanyang anak na si Cris Aquino na nahilig mag-artista sa pelikulang pilipino. Kung sana'y nasundan pa ng mga artista ng sining ang mga bisita sa Malacaņan, hindi magiging kabalintunaan ang pagibibigay halaga sa isang komedyanteng tulad ni Rene Recuestas. Tatlong pangulo na ang lumuklok sa Malacaņan matapos na manungkulan si Pangulong Aquino, nguni't wala ni isa mang nagpahalaga sa sining na tulad ng ginawa ni Gng. Imelda Marcos.Tulad ni Florante na nagpasalamat sa kangyang mga naging taga-tangkilik sa pamamagitan ng awit, ang pasasalamat ni Gene de Loyola ay sa pamamagitan ng pag-pinta at panulat. Mayroon silang iiwanang handog sa ating lahat, sa sambayanang Pilipino, na hindi kayang bayaran ng gaano mang kalaking halaga. Ang kanilang handog ay patuloy na mabubuhay upang bigyang ligaya ang mga Pilipino na isisilang pa lamang. --- Kakang-Gata, 30 abril 2005
